سجاد رضایی
يكشنبه, ۲۷ دی ۱۳۹۴، ۰۹:۰۴ ق.ظ
زیر آوار سکوت
چه نجیبانه مرا می خندی
سالها میگذرد
من هنوز
ضربان دل آشفته ی مشتاق تو را می شنوم
در سراگیجی تکرار مدام
وعده ی هرگز آغوش تو باز
دیر خواهد شد
جغد گفته نخواهی آمد
کودک منتظر قصه ی من
در پس حسرت این فاصله ها
پیر خواهد شد...
🍁#روزهای_جمعه
🍁#اشعار_شما
۹۴/۱۰/۲۷