یغما گلرویی

چِرتِ میگن که بودا،

وقتِ راه رفتن

هیچ مورچهیی رُ زیرِ پاش لَگَد نکرده !

قدّیسِ بزرگی تو دنیا نیس

که گُناهای کوچیکِ زیادی ،

به کفِ پاهاش نَچَسبیده باشن !

 

یغما گلرویی

سربازِ برجک زندان

به دختری می اندیشد

که چشم در راه اوست

وَ دستانش بر مسلسل سنگین

عرق می کنند !

 

یغما گلرویی

دوست دارم که یک شبه شصت سال را سپری کنم ،

بعد بیایم و با عصایی در دست ،

کنار خیابانی شلوغ منتظرت شوم ،

تا تو بیایی و مرا نشناسی ،

ولی دستم را بگیری

و از ازدحام خیابان عبورم دهی .