رضا کاظمی

هرچه گفتنی بود، گفتیم.

هرچه شنیدنی، شنُفتیم.

باقی‌اَش دیگربا

بوسه‌هایی که بهتر از مازبانِ هم را می‌فهمند!

فریبا عرب نیا

خوبم...

درست مثل مزرعه ای که

محصولش را ملخ ها

خورده اند

دیگر نگران داس ها نیستم. ...

 

مژگان عباسلو

بگذار

در همین یک شعر

دوباره

عاشق هم باشیم

من نامت را

صدا می‌کنم

تو بگو  «جانم»

دنیا

ناامن‌تر از آنست

که فکر می‌کنی!

رضا کاظمی

کسی که دوستش دارم،

غزل است...!

اسمش که نه

چشم هاش...!

فریبا عرب نیا

تا آمدنت

چهار فصل سال را می شمارم

بارها و...

بارها...

روزبه سوهانی

فــردا

بــا عطــری کــه دوســت دارم،

بــه بــاد بپیــچ!

می خــواهــم قــرنی را از یــاد ببــرم . . .

سید علی میرافضلی

خواب‌هایم

نصفه نیمه

حرف‌هایم

بی سر و ته

و فقط این وسط

بوسه‌های تو بی نقص

خنده‌های تو کامل

کامران رسول زاده

جهــان چیــزی شبیــه مــوهــای تــوســت

سیــاه و ســرکــش و پیچیــده

خیــال کــن چــه بــی بختــم مــن

کــه بــه نسیــمی حتــی

جهــانــم آشــوب مــی شــود

آرش ناجی

شاید اعتیاد ِ پدر بود

شاید بیماری ِ مادر بود

شاید جهیزیه ی خواهر بود

که چراغهای قرمز را

طولانی تر آرزو می کرد

پسر بچه ای

با یک دستمال کثیف!

شهاب مقربین

بی سبب نیست که هر چه بیش قدم پیش می گذارم

از من دورتر می شوی

تو لحظه تولد منی!

گروس عبدالملکیان

ما

کاشفان کوچه های بن بستیم 

حرف های خسته ای داریم

این بار

پیامبری بفرست

که تنها گوش کند

روزبه سوهانی

شمس لنگرودی

دیر آمدی موسی 

دوره ی اعجاز گذشته است،

عصایت را به چارلی چاپلین بده،

تا کمی بخندیم

سید محمد مرکبیان

تنها بعد از انتظار است که می رسی؛

اگر طاقت ِ چشمانت

از راهی که آمده ای، بازنگردد ..

کامران رسول زاده

من

این چشمهای بی تو را

به کجای این شهر بدوزم ؛

که 

هنوز

نرفته باشی ؟...

افشین یدالهی

شهاب مقربین

آشنایی ما قدیمی‌ست

سال‌ها ما غروب ماه را تماشا کرده‌ایم

و قرن‌ها ماه

غروب ما را

بهرنگ قاسمی

دلیل نیامدنت از این دو حالت خارج نیست؛

               یا نمی خواهی ام،

                  یا...

                یا ابوالفضل!

                     یعنی نمی خواهی ام؟!

احسان پرسا

از تو

      در دلم بهارها مانده است و 

                             بر سرم زمستان ها!

شمس لنگرودی

از پوستم

صدای تو می تراود

بر پاهای تو راه می روم

با چشم تو شعر می نویسم

من که ام

به جز تو

که در رگ و پوستم نهانی و

نام مرا به خود داده ای.