افشین یدالهی

قیصر امین پور

از تمام راز و رمز های عشق

جز همین سه حرف

جز همین سه حرف ساده‌ی میان تهی

چیز دیگری سرم نمی شود

 

من سرم نمی شود

ولی...

راستی

دلم

که می شود!

لیلا کردبچه

دلم تنگ‌ست

مثل لباس سال‌های دبستانم

مثل سال‌های مأموریت‌های طولانیِ پدر

که نمی‌فهمیدم

وقتی می‌گویند کسی دورَست

یعنی چقدر دورَست !

 

رضا کاظمی

پروانه نیستم اما

سال‌هاست دور خودم می‌چرخم وُ

می‌سوزم.

رفتن‌َت در من

شمعی روشن کرده است انگار!

 

مهدیه لطیفی

کیفِ پستچی

جای "سلام های من به تو" نیست!

این حرف ها

این بوسه ها

این باده ها

بی واسطه گیرا ترند...!

احسان پرسا

تو مرا به عصر حجر برمی گردانی

زمانی که آدم

چای را

با خنده حوا شیرین می کرد.

 

مینا آقازاده

من

عادت کرده ام

هر صبح

قبل از باز شدن چشم هایم

دوستت داشته باشم

و برایم مهم نباشد که تو

در کجای این شهر شلوغ

به فراموش کردنم مشغول هستی..!

 

منیره حسینی

ایلهان برک

هرگز نمی توانی

سن یک زن را از او بپرسی

چرا که او هم نمی داند

سنش با شب هایی که

بغض کرده و گریسته

چقدر است.

پریسا صالحی

مرا برای روز مبادا کنار بگذار!

مثل مسافرخانه ای متروکه ام

در جاده ای سوت و کور

یک روز

خسته از راه می رسی و

جز آغوش من

برایت پناهی نیست.

 

احسان پرسا

هیچ عروسکی

پیر نمی شود

دخترها

مهربان ترین مادرانند…

کامران رسول زاده

می ترسم این قصه تمام شود و

سطر آخر آن تو نباشی..

و کلاغ پیری به خانه مان برسد

که گردن آویزِ نقره ی تو را

به منقار دارد...

 

عباس معروفی

دوستت ﺩﺍﺭﻡ

ﻣﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ ﻣﯽﺭﯾﺰﺩ ﺗﻮﯼ ﺩﺳﺖﻫﺎﻡ

ﺑﺎﻫﺎﺵ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟

ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻣﺶ ﮔﻮﺷﻪﻫﺎﯼ ﻟﺒﺖ؟

ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺵ ﺩﺍﺭﻡ

ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﻨﻢ

ﻭ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﺑﺮﯾﺰﻡ؟

لیلا کردبچه

صبح است

صبح خیلی زود

و بیدار شده ام

تا دوست داشتنت را

زودتر از روزهای قبل

شروع کنم.

 

حمید مصدق

بی تو می رفتم،

می رفتم،

تنها،

تنها...

و صبوری مرا

کوه تحسین می کرد...

 

مژگان عباسلو

مرا به ذهنت نه،

به دلت بسپار!

من

از گم شدن

در جاهای شلوغ

می‌ترسم…

 

قیصر امین پور

مردم همه

تو را به خدا

سوگند می‌دهند

 

اما برای من

 

تو آن همیشه‌ای

که خدا را به ‌تو

سوگند می‌دهم!

 

منیره حسینی

سعی کردیم کاری به هم نداشته باشیم

من بار تنهایی خودم را بکشم

انها چاله های زندگیشان را پر کنند

در این خانه هر روز دوستانی جمع می شوند

در تنهاییم

از خودشان پذیرایی می کنند

من و این مورچه ها

سالهاست که با خرده های نان

دوستی مان را اغاز کرده ایم.

 

مهدیه لطیفی

به خدا گفته ام زحمت نکشد

نه نیازی به زلزله هست

نه نیازی به سونامی

همین که تو هستی

همین که تو می خندی

بلاهای بزرگی اند

که جهانم را با خاک یکی کرده اند...

 

علیرضا روشن

منم

درختی که

برگ هایش را ریخت

تا تو

ماه را

از میان شاخه هایش

تماشا کنی.