سمانه سوادی

چه نسبت عجیبی دارند

دستان تو با درد

که از لحظه گرفتنشان

سرم درد می  کند

برای تو...!

 

مهدی اخوان ثالث

تو چه دانی که پسِ هر نگهِ ساده ی من...

چه جنونی

چه نیازی،

چه غمی ست؟

گروس عبدالملکیان

سرریز کرده این پاییز .

برف با لکه های نارنجی

بهار با لکه های زرد

فصل ها می گریزند

و خورشید

که هی غروب می کند

             خرداد را پر از خون کرده.

ما

سراسیمه فرار می کنیم

و کوچه های بن بست

                           که آن قدر زیبا بودند

                            این قدر ترسناکند

روزبه سوهانی

بارها به دنیا آمده ام

تا دست کم

یکی از من

مرگ را در آغوشت تجربه کرده باشد

مهدیه لطیفی

بیرون این خانه ،

این سنگ‌هایی که به پایم می گیرند و

رفتن را درد آورتر می کنند،

همان هایی اند

که سرت به آن ها خواهد خورد ...

 

رضا کاظمی

بوی عطری آشنا

تو را یک‌روز بیدار خواهد کرد،

حتا اگر یک‌عمر

خوابیده باشی

زیرِ سنگی سرد! 

روزبه سوهانی

فاضل نظری

بس که دل‌تنگم اگر گریه کنم، می‌گویند:

قطره‌ای قصدِ نشان‌دادنِ دریا دارد

فریدون مشیری

تنها

غمگین

نشسته با ماه 

در خلوت ساکت شبانگاه

اشکی به رخم دوید ناگاه

روی تو شکفت در سرشکم

دیدم که هنوز عاشقم !

آه . .

رضا کاظمی

مرا ببوس!

روزهای سختی در پیش است

 بگذار تو را

کمی پس‌انداز کنم.

حسین پناهی

به جز حضور تو،

هیچ چیز این جهان بیکرانه را

جدی نگرفتم!

حتی عشق را . . .

نیکی فیروزکوهی

دنیای غریبی است رفیق!

به یکی‌ که دست می دهی‌،

می دانی که دیر یا زود از دستش می دهی‌!

عجیب نیست؟!

 

احسان پرسا

هر سال

روز تولدم،

شمع‌های بیشتری

برایم

اشک می‌ریزند . . .

هومن شریفی

حکایت عجیبی دارد

لب های خشک من و گونه های تو!

شبیه یک ذره بین رو به روی خورشید،

گونه هایت را که دور و نزدیک میکنی

آتش میگیرم . . .

بهرنگ قاسمی

دلم یک ترانه ی غمگینِ خارجی می خواهد

با زبانی که نمی فهمم چیست

می خواهم به دردی که نمی دانم چیست

زار زار گریه کنم.

شمس لنگرودی

مهدیه لطیفی

در هر ایستگاهی که پیاده شوی

کنار توام

این قطار

مثل همیشه در کف دستم راه می رود

سید علی صالحی

همه ما

فقط حسرت بی‌پایان یک اتفاق ساده‌ایم

که جهان را بی‌جهت

جور عجیبی جدی گرفته‌ایم

فراموشی . فراموشی. فراموشی

سرآغاز سعادت آدمی‌ست …

نیلوفر صفاری نیا

استخوان صورتکم بیرون زده  

تو سیگار مرا روشن میکنی

 و من

        دلم را دود میکنم 

بهرنگ قاسمی

از خلاصه ی روزهای انتظار

که می دانم حوصله به خرج نمی دهی

تا تمامی حرف‌هایم را بشنوی

فقط این را می گویم:

دلتنگی ام

آنقدر بزرگ شده است

که اگر ببینی

شاید نشناسی!